In het jaar 2002 kreeg Vijfhuizen grote bekendheid: de internationale bloemententoonstelling Floriade, tevens de 16de Wereldtuinbouwtentoonstelling zou worden gehouden in ons dorp.

In 1971 telde het dorp Vijfhuizen 2.655 inwoners, in 1996 waren dat er 2.832 en in 1980 circa 3.200. Het openbaar vervoer was destijds heel beperkt. Slechts enkele malen per dag reed er een bus, maar die toerde naar dorpen waar we niet naar toe wilden. In het weekend konden we uitslapen; de bus reed namelijk niet in het weekend. Dat is lange tijd nog zo gebleven. Maar het dorp groeide en het verkeer in de regio nam uitbundig toe.

Aan de Kromme Spieringweg stond in de jaren dertig van de vorige eeuw naast de bakkerij de werkplaats van rijwielhandel Kemp. Deze werkplaats werd afgebroken, want er moest een nieuw pand komen, en dat werd bekend als het Witte Kruis-gebouw, te herkennen aan het Witte Kruis aan de voorgevel.

De wielrenner van ver weg die op een zonnige dag langs ‘Station Vijfhuizen’ fietst, zal misschien denken: ‘hier kan ik mooi op de trein stappen’. Maar dat wordt een teleurstelling, want het station is er, maar de rails ontbreken. Van het oorspronkelijke spoor is namelijk niets bewaard gebleven.

Er zijn in de historie veel beroepen verdwenen en in dit digitale tijdperk gaat dat extra snel. Natuurlijk komen er ook nieuwe functies voor terug, maar de beroepen die hier onder staan, zal je in de toekomst vast niet meer tegenkomen.

Op 5 mei 2020 is het 75 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog voorbij is en dat we 75 jaar in vrijheid leven. 5 mei is elk jaar een feestdag om die vrijheid te vieren, een echt feest. Landelijk gezien lijkt 5 mei nogal veranderd in alleen feesten met commerciële inslag. De aandacht voor werkelijke viering is zo soms in de verdrukking gekomen. De Stichting Haarlemmermeers 5 mei Comité is in 1993 opgericht met de intentie niet alleen maar feest te vieren, maar ook de aandacht te vestigen op de beleving van de zin en de ervaring van vrijheid. Het is gemakkelijk te verklaren dat iedereen in vrijheid moet kunnen leven, maar hoe zetten we die gedachte om in daden? Willen we echt een betere wereld, een wereld in vrijheid voor iedereen, dan is er veel werk aan de winkel.

“De Ouwe Meerpaal” brengt de herinnering terug aan een vroegere dorpsgenoot, Bob Kion die bekend werd als circusartiest over de hele wereld.
Kion werd geboren aan de Zwarteweg in Vijfhuizen op 22 mei 1920. Na enkele jaren verhuist de familie Kion naar Haarlem.

Op 29 maart 1935 kreeg toenmalig dorpsgenoot Piet Klaassen bij het verlaten van de lagere school zijn rapport betreffende gedrag, vlijt, schoolbezoek en de vorderingen. Hij haalde mooie cijfers en tijdens zijn leven heeft hij die zonder meer waar gemaakt. Piet en Truus Klaassen woonden destijds aan de Zwarteweg en later aan de D’ Yserinckweg 5. Piet was publicist en van 1954 tot 1972 secretaris van Vereniging Dorp Vijfhuizen. Maar zijn activiteiten reikten veel verder.

Vijfhuizen bestond al voor de inpoldering van het Haarlemmermeer. Al in de middeleeuwen bestond een dorp Vijfhuizen, gesitueerd langs de hoofdroute van Haarlem naar Amsterdam. Oude kaarten vermelden nog de naam Vijfhuysen. Maar het Haarlemmermeer, de “waterwolf”, vrat steeds meer land weg en in 1605 verdween de kerktoren van het toenmalige dorp onder water.

In 1983 verscheen een lezenswaardig boekje met korte historische verhalen over de polder. Het begrip “goede oude tijd” blijkt niet altijd van toepassing.

Bij de droogmaking van het Haarlemmermeer was een commissie van beheer en toezicht actief. Die had het niet alleen druk met grote zaken, ook met kleine blijkt uit de volgende twee brieven.

In het dorpshuis "De Oude Waterwolf" is veel bedrijvigheid. Daar herinnert de naam "De Oude Waterwolf" nog aan het destijds dreigende water van het grote, maar nu ingepolderde Haarlemmermeer. In het gebouw zwaait Roel Krijger als beheerder al vele jaren de scepter, en dat doet hij met verve. Wat gebeurt er in het dorpshuis bijvoorbeeld op de dinsdagen:

Het Leesplankje van Hoogeveen, met de woorden aap, noot, mies (enzovoort), was een houten plankje van Nederlandse origine met daarop afbeeldingen en daaronder de bijbehorende woorden. De eerste versie van dit leesplankje werd bedacht in 1897 door de hoofdonderwijzer M.B. Hoogeveen uit Stiens, die leefde van 1863-1941. De plankjes en bijbehorende leesboekjes werden uitgegeven nadat Hoogeveen in 1894 schoolhoofd was geworden in Deventer.

Nieuwe inwoners van het dorp zullen zich bij het bezoeken van het dorpshuis misschien wel eens afvragen wat toch het standbeeld te betekenen heeft bij de oprit naar het dorpshuis. Er staat een bordje bij “dit is Prikker” Maar dat zegt veel te weinig. Wat is Prikker dan?